به جبهه ها ، رشادتم

به سالها اسارتم

خنده صبح و شامتان

حرامیان ، حرامتان

اشک دو چشم رهبرم

خون چکیده از سرم

شهد شده به کامتان

حرامیان ، حرامتان

داس عدو به گردنم

شخم عدو بر بدنم

گندم بی همتتان

حرامیان ، حرامتان

ماهی شط خون چه شد؟

عشق چه شد؟ جنون چه شد؟

دور شده ز کامتان

حرامیان ، حرامتان

عبد چه شد؟ خدا چه شد؟

دیانت و رضا چه شد؟

گسیخته لجامتان

حرامیان، حرامتان

هم نفس آه چه شد؟

یوسف صد چاه که شد؟

پله و نردبانتان

حرامیان ، حرامتان

همسفران هم نفس

پریده از کنج قفس

مرغ هوس به بامتان

حرامیان ، حرامتان

طبع شکم باره تان

مرکب راه وارتان

قرعه که زد به نامتان

حرامیان ، حرامتان

جبهه به خون کشیده شد

حنجره بس دریده شد

طراوت کلامتان

حرامیان ، حرامتان

راهی صد کمین که شد؟

معبر روی مین که شد؟

معبر زیر گامتان

حرامیان ، حرامتان

خانه ام افروخته شد

بام به کف دوخته شد

امنیت خانه تان

حرامیان ، حرامتان

کشته صد پاره که شد؟

به خصم دون چاره که شد؟

دوامتان ، دوامتان

حرامیان ، حرامتان

برف من و بام شما

درد من و دام شما

وسعت بام و دامتان

حرامیان ، حرامتان

خنده به اشک مادرم

نمک به زخم همسرم

مادرتان ، همسرتان

حرامیان ، حرامتان

برگرفته از کتاب (دفتر سرخ) از ابوالفضل سپهر